Pergerakan Fridays for Future Greta Thunberg, yang bermula pada Ogos 2018, telah berpengaruh dalam meningkatkan kesedaran orang ramai tentang ancaman pemanasan global.

Percubaan setakat ini untuk mencapai persetujuan politik terhadap dasar mengehadkan pemanasan global telah gagal secara amnya. Pengulas yakin bahawa tahun 2020-an mungkin lebih berjaya ikutan perkembangan politik dan peluang terkini. Namun, pengulas lain mengeluarkan amaran bahawa masa untuk bertindak semakin singkat untuk mengehadkan pemanasan global kepada 1.5 °C, malah peluang untuk mengekalkan pemanasan global di bawah 2 °C juga terhad. [3] [32] [33] [34]

Peluang-Peluang

Pada penghujung 2010-an, pelbagai perkembangan yang kondusif bagi politik mesra iklim membangkitkan optimisme dalam kalangan para pengulas bahawa kemajuan terhadap menangani ancaman pemanasan sejagat dapat dilihat pada 2020-an. [3] [32] [33]

Titik perubahan dalam pendapat umum

Menurut Tinjauan Pew pada tahun 2022 di beberapa negara, majoritinya berpendapat bahawa perubahan iklim merupakan ancaman besar kepada negara mereka. Hampir separuh daripada negara ditinjau berpendapat bahawa perubahan iklim merupakan ancaman utama antara lima ancaman yang ditinjau. [35]

Tahun 2019 telah disifatkan sebagai "tahun bilamana dunia cakna terhadap perubahan iklim", didorong oleh faktor-faktor seperti peningkatan pengiktirafan terhadap ancaman pemanasan global akibat peristiwa cuaca ekstrem baru-baru ini, kesan Greta dan laporan IPPC 1.5 °C. [36] [37]

Pada 2019, setiausaha agung OPEC mengiktiraf gerakan mogok sekolah sebagai ancaman terbesar yang dihadapi oleh industri bahan api fosil. Menurut Christiana Figueres, apabila kira-kira 3.5% daripada populasi mula mengambil bahagian dalam protes tanpa kekerasan, mereka akan berjaya mencetuskan perubahan politik. Dengan kejayaan gerakan Fridays for Future oleh Greta Thunberg, ambang ini mungkin boleh diperolehi. [38]

Kajian tinjauan 2023 yang diterbitkan dalam One Earth menyatakan kebanyakan orang berpendapat bahawa perubahan iklim sedang berlaku atau akan berlaku dalam masa terdekat. [39] Kajian ini menyimpulkan bahawa penanggapan perubahan iklim sesuatu yang lebih jauh tidak semestinya tindakan iklim yang kurang dan pengurangan jarak psikologi tidak meningkatkan tindakan iklim secara konsisten. [39]

Pengurangan pengaruh penafian perubahan iklim

Menjelang 2019, penafian perubahan iklim secara terang-terangan kurang berpengaruh berbanding tahun-tahun sebelumnya. Antara punca perubahan ini termasuk kekerapan kejadian cuaca ekstrem yang semakin meningkat, komunikasi yang lebih berkesan di pihak saintis iklim dan kesan Greta. Sebagai contoh, Institut Cato yang menafikan perubahan iklim telah menutup badan kajian iklimnya pada tahun 2019. [40] [41] [42] [43] [44]

Pertumbuhan tenaga boleh diperbaharui

Tenaga boleh diperbaharui adalah sumber tenaga yang tidak akan habis dan dapat diperbarui secara semula jadi. Sumber tenaga boleh diperbaharui utama ialah angin, tenaga hidro, solar, geoterma, dan biojisim. Pada tahun 2020, 29% tenaga elektrik dunia dijana dengan menggunakan sumber boleh diperbaharui. [45]

Susulan Perjanjian Paris, 168 negara telah menerima pakai sasaran tenaga boleh diperbaharui negara dan 115 daerah juga membuat sasaran tenaga boleh diperbaharui. Terdapat pelbagai usaha yang digunakan oleh negara-negara ini untuk mencapai sasaran tersebut, termasuk pelaburan tenaga boleh diperbaharui. Sebanyak 102 negara telah melaksanakan kredit cukai, 101 negara telah melaksanakan program pelaburan awam dan 100 negara sedang menggunakan pengurangan cukai bagi membantu dalam pencapaian sasaran tersebut. Pemancar CO terbesar merupakan negara-negara perindustrian seperti Amerika Syarikat, China, United Kingdom dan India. Negara-negara ini tidak melaksanakan dasar perindustrian yang mencukupi (188) berbanding dengan dasar penempatan (lebih daripada 1,000). Jelas sekali bahawa dasar ini perlu diwujudkan dengan cara yang saling membina supaya dapat meningkatkan keberkesanan. [46]

Sekumpulan pemimpin dunia wanita di COP26 di Glasgow

Pada November 2021, Persidangan Para Pihak (COP26) ke-26 telah berlangsung di Glasgow, Scotland. Hampir 200 buah negara telah bersetuju untuk mempercepatkan perjuangan menentang perubahan iklim dan menekankan komitmen kepada janji iklim yang lebih berkesan. Pembaharuan mengenai pencemaran gas metana, penebangan hutan dan pembiayaan arang batu termasuk antara ikrar baharu yang dibuat. AS dan China (dua pemancar karbon terbesar) juga bersetuju untuk bekerjasama dalam usaha untuk mencegah pemanasan global daripada melepasi 1.5 darjah Celsius. [47] Sesetengah saintis, ahli politik dan aktivis berhujah bahawa masih banyak yang belum dilakukan pada sidang kemuncak ini dan kami masih akan mencapai titik puncak 1.5 darjah itu. Laporan Bebas oleh Climate Action Tracker berkata komitmen itu adalah "layanan bibir" dan "kami akan mengeluarkan kira-kira dua kali lebih banyak pada 2030 berbanding apa yang diperlukan untuk kekal bawah 1.5 darjah." [48]

Setakat 2020, kebolehpasaran menggantikan tenaga bahan api fosil dengan nuklear atau tenaga boleh diperbaharui telah meningkat dengan ketara. Kini, berpuluh-puluh negara menjana lebih daripada separuh daripada campuran tenaga dengan menggunakan sumber boleh diperbaharui. [49] [50]

Pemulihan hijau

Templat:ExcerptPaket pemulihan hijau adalah usulan reformasi lingkungan, peraturan, dan fiskal untuk membangunkan kemakmuran setelah krisis ekonomi, contohnya pandemik COVID-19 atau Krisis Kewangan Global. Paket-paket tersebut berkaitan dengan langkah-langkah fiskal yang bertujuan untuk memulihkan pertumbuhan ekonomi sambil memberikan manfaat bagi alam sekitar. Antara dasar pemulihan hijau ialah tenaga boleh diperbaharui, penggunaan energi yang cekap, penyelesaian berasaskan alam semula jadi, pengangkutan mampan, inovasi hijau, dan pekerjaan hijau.

Untuk pemulihan hijau dalam menangani pandemik COVID-19, sokongan daripada pelbagai parti politik, kerajaan, aktivis, dan akademia di seluruh Kesatuan Eropah, UK, AS, dan negara-negara lain. Mengikuti langkah-langkah serupa dalam menangani Krisis Kewangan Global, sebahagian penting paket tersebut adalah memastikan bahawa tindakan untuk memerangi kemerosotan ekonomi juga memerangi perubahan iklim, termasuk pengurangan penggunaan batu arang, bahan bakar fosil, pengangkutan bersih, energi boleh perbaharui, bangunan mesra alam, dan amalan korporat dan kewangan yang mampan. Inisiatif-inisiatif ini disokong oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) dan Pertubuhan Kerjasama dan Pembangunan Ekonomi (OECD). Beberapa inisiatif global telah menyediakan penjejakan langsung terhadap tindak balas fiskal kebangsaan, termasuk [Global Recovery Observatory] (dari Universiti Oxford), PBB, dan Tabung Kewangan Antarabangsa (IMF), Penjejak Dasar Tenaga, dan Penjejak Pemulihan Hijau OECD. [Global Recovery Observatory] merangkumi ~8.000 dasar dalam 88 buah negara manakala Energy Policy Tracker menjejak ~1700 dasar dalam 35 buah negara, dan 1.500 dasar dalam 44 buah negara untuk OECD.

Meneliti antara pelaburan menyelamat dan pemulihan, analisis Universiti Oxford Mac 2021 mendapati bahawa 18% daripada pelaburan pemulihan dan 2.5% daripada jumlah perbelanjaan keseluruhan adalah perbelanjaan hijau. Pada Julai 2021, Agensi Tenaga Antarabangsa menyokong analisis itu, dengan menyatakan bahawa hanya sekitar 2% daripada wang bailout ekonomi di seluruh dunia akan digunakan untuk membersihkan tenaga. Menurut analisa 2022 mengenai $14 trillion yang telah dibelanjakan oleh negara G20 sebagai rangsangan ekonomi sedunia, hanya kira-kira 6% daripada perbelanjaan pemulihan pandemik telah diperuntukkan kepada kawasan yang turut mengurangkan pelepasan gas rumah hijau, termasuk mengelektrik kenderaan, menjadikan bangunan lebih cekap tenaga dan memasang bahan boleh diperbaharui.

Cabaran

Walaupun terdapat pelbagai keadaan yang berpoensi, terdapat beberapa cabaran sukar yang perlu diatasi demi mengakibatkan pengurangan besar pelepasan gas rumah hijau. [3] [32] [33] Sebagai contoh, meningkatkan cukai atas daging mungin sukar dari segi politik. [51]

Kecemasan

Sehingga 2021, paras CO2 telah meningkat kira-kira 50% sejak era pra-industri, dengan berbilion tan lagi dikeluarkan setiap tahun. Pemanasan global telah mengakibatkan malapetaka di beberapa kawasan. Jadi perubahan dasar yang besar perlu dilaksanakan tidak lama lagi jika risiko peningkatan kesan alam sekitar ingin dielakkan. [3] [32] [33]

Kepusatan bahan api fosil

Tenaga bahan api fosil kekal asas kepada ekonomi dunia, menyumbang kira-kira 80% daripada penjanaan tenaga sejagat pada tahun 2019. Penghapusan subsidi bahan api fosil secara tiba-tiba sering menyebabkan rusuhan. [52] Walaupun tenaga bersih kadangkala lebih murah berbanding tenaga bahan api fosil, [53] [note 3] membuat peruntukan untuk memperbersihkan sumbar tenaga dalam tempoh masa yang singkat merupakan cabaran besar bagi kebanyakan negara. [3] [6] [7] Menurut laporan 2023 oleh Agensi Tenaga Antarabangsa, pelepasan arang batu meningkat 243 Mt ke paras tertinggi baharu sepanjang masa hampir 15.5 Gt. Peningkatan 1.6% ini adalah lebih cepat daripada pertumbuhan purata tahunan 0.4% sepanjang dekad yang lalu. [54] Pada 2022 , Bank Pusat Eropah berhujah bahawa harga tenaga yang tinggi telah mempercepatkan peralihan tenaga daripada bahan api fosil, tetapi kerajaan harus mengambil langkah untuk mencegah kemiskinan tenaga tanpa menghalang peralihan kepada tenaga rendah karbon. [55]

Ketidakaktivisme

Walaupun penafian secara terang-terangan terhadap perubahan iklim kurang berpengaruh pada 2020-an berbanding dekad-dekad sebelumnya, banyak hujah terus dibuat terhadap tindakan untuk mengehadkan pelepasan GHG. Hujah penafi perubahan iklim termasuk pandangan bahwa ada cara yang lebih baik untuk menggunakan dana yang tersedia (seperti adaptasi), bahawa menunggu perkembangan teknologi baru yang akan membuat mitigasi menjadi lebih murah adalah lebih baik, bahawa teknologi dan inovasi akan membuat perubahan iklim menjadi tidak penting atau menyelesaikan aspek-aspek perubahan iklim tertentu, dan bahwa kesan negatif perubahan iklim pada masa depan harus diketepikan berbanding dengan keperluan masa kini.[56] [57]

Lobi bahan api fosil dan perbelanjaan politik

Syarikat minyak dan gas terbesar membentuk Big Oil dan cabang pelobi industri mereka, Institut Petroleum Amerika (API), membelanjakan sejumlah besar wang untuk melobi dan membiayai kempen politik sambil menggaji ratusan pelobi, semata-mata untuk menghalang dan menangguhkan tindakan kerajaan untuk menangani perubahan iklim. Lobi bahan api fosil mempunyai pengaruh besar di Washington, DC dan pusat-pusat politik yang lain, termasuk Kesatuan Eropah dan United Kingdom. [58] [59] [60] [61] [62] [63] Industri bahan api fosil menghabiskan berkali ganda apa yang dikeluarkan oleh rakyat biasa dan aktivis alam sekitar untuk memajukan agenda mereka di dewan kuasa. Pelobi tersebut membelanjakan $2 bilion pada tahun 2000–2016 untuk melobi perubahan iklim di Amerika Syarikat. [64] [65] Lima syarikat "Big Oil" terbesar telah membelanjakan ratusan juta euro untuk melobi agendanya di Brussels. [66] Syarikat Big Oil sering mengguna pakai "prinsip kemampanan" yang bertentangan dengan agenda dasar yang diperjuangkan oleh pelobi mereka. Ini sering menimbulkan keraguan tentang realiti dan kesan perubahan iklim serta menghalang usaha kerajaan untuk menanganinya. API telah melancarkan kempen disinformasi perhubungan awam dengan tujuan membangkitkan keraguan dalam khalayak orang ramai supaya "perubahan iklim menjadi" tidak menjadi isu. [58] [65] Industri ini juga berbelanja besar untuk membiayai kempen politik Amerika, dengan kira-kira 2/3 daripada sumbangan politiknya dalam dekad-dekad lalu menyemarakkan kempen ahli politik Parti Republikan, [67] dan membelanjakan jumlah berlipat ganda apa yang mampu diperoleh daripada penyokong tenaga boleh diperbaharui . [68] Sumbangan politik industri bahan api fosil memberi ganjaran kepada ahli politik yang mengundi menentang perlindungan alam sekitar. Menurut kajian yang diterbitkan oleh Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, kerana pengundian oleh ahli Kongres Amerika Syarikat bertukar lebih anti-alam sekitar, seperti yang diukur oleh rekod pengundiannya seperti yang dijaringkan oleh Liga Pengundi Pemuliharaan (LCV), sumbangan industri bahan api fosil yang diterima oleh ahli Kongres ini meningkat. Secara purata, penurunan 10% dalam skor LCV dikaitkan dengan peningkatan sebanyak $1,700 dalam sumbangan kempen daripada industri bahan api fosil untuk kempen berikutan tempoh Kongres. [69] [70]

Penindasan sains iklim

Syarikat Big Oil, menyekat laporan saintis mereka sendiri tentang kesan iklim utama pembakaran bahan api fosil seawal tahun 1970-an. ExxonMobil melancarkan kempen propaganda korporat yang mempromosikan maklumat palsu tentang isu perubahan iklim, taktik yang telah dibandingkan dengan usaha perhubungan awam Big Tobacco untuk menipu orang ramai tentang bahaya merokok. [71] Kumpulan pemikir yang dibiayai oleh industri bahan api fosil mengganggu saintis iklim yang membincangkan ancaman perubahan iklim yang teruk secara terbuka. [72] Seawal 1980-an apabila segmen yang lebih besar daripada orang awam Amerika mula menyedari isu perubahan iklim, pentadbiran beberapa presiden Amerika Syarikat mencemuh saintis yang bercakap secara terbuka tentang ancaman bahan api fosil yang ditimbulkan untuk iklim. [73] Pentadbiran AS yang lain telah membungkam saintis iklim dan menutup mulut pemberi maklumat kerajaan. [74] Pelantikan politik di beberapa agensi persekutuan menghalang saintis daripada melaporkan penemuan mereka mengenai aspek krisis iklim, mengubah pemodelan data untuk mencapai kesimpulan yang telah mereka tetapkan sebelum dibuktikan, dan menutup input saintis kerjaya agensi tersebut. [75] [76] [77]

Aktivis iklim sebagai kumpulan sasaran

Aktivis iklim dan alam sekitar, termasuk mereka yang mempertahankan kawasan hutan daripada industri pembalakan, terbunuh di beberapa negara termasuk Colombia, Brazil dan Filipina. Kebanyakan pembunuh dalam kes-kes sedemikian belum dihukum. Jumlah pembunuhan aktivis iklim yang tertinggi telah direkodkan pada tahun 2019. Aktivis alam sekitar orang asli disasarkan secara tidak seimbang, yang terdiri daripada sebanyak 40% daripada kematian di seluruh dunia. [78] [79] [80] Perkhidmatan perisikan domestik beberapa kerajaan termasuk kerajaan AS, telah menyasarkan aktivis alam sekitar dan organisasi perubahan iklim sebagai "pengganas domestik" dan memantau, menyiasat, menyoal, dan meletakkan mereka dalam "senarai pantauan" negara yang boleh menyukarkan mereka untuk menyertai konferens luar negara sambil mencetuskan pemantauan penguatkuasaan undang-undang tempatan. [81] [82] [83] Taktik AS juga merangkumi penghalangan liputan media mengenai perhimpunan warga Amerika dan protes terhadap perubahan iklim, dan bekerjasama dengan syarikat keselamatan swasta untuk memantau aktivis. [84]

Doomisme

Dalam konteks politik perubahan iklim, doomisme merujuk kepada naratif pesimis yang mendakwa bahawa tiada peluang lagi untuk melakukan apa-apa tentang perubahan iklim. Doomisme boleh merangkumi keterlaluan kebarangkalian titik tolak iklim yang melata, dan kemungkinannya mencetuskan pemanasan global yang lari di luar kemampuan manusia untuk dikawal, walaupun manusia dapat menghentikan serta-merta semua pembakaran bahan api fosil. Di AS, tinjauan pendapat mendapati bahawa bagi orang yang tidak menyokong tindakan lanjut untuk mengehadkan pemanasan global, kepercayaan bahawa sudah terlambat untuk berbuat demikian diberikan sebagai alasan yang lebih biasa daripada keraguan tentang perubahan iklim yang dibuat oleh manusia. [85] [86]

Kekurangan kompromi

Beberapa dasar mesra iklim telah disekat dalam proses perundangan oleh kumpulan dan pihak pendesak alam sekitar dan/atau kiri. Sebagai contoh, pada tahun 2009, parti hijau Australia mengundi menentang Skim Pengurangan Pencemaran Karbon, kerana mereka merasakan ia tidak mengenakan harga karbon yang cukup tinggi. Di AS, Kelab Sierra membantu mengalahkan rang undang-undang cukai iklim 2016 yang mereka lihat sebagai kekurangan keadilan sosial. Beberapa percubaan untuk mengenakan harga karbon di negeri-negeri AS telah disekat oleh ahli politik sayap kiri kerana ia akan dilaksanakan melalui mekanisme had dan perdagangan, bukannya cukai. [87]

Tadbir urus pelbagai sektor

Isu perubahan iklim biasanya sesuai dengan pelbagai sektor, maka penyepaduan dasar perubahan iklim ke dalam bidang dasar lain sering menjadi tema. [88] Masalah perubahan iklim adalah sukar kerana perlu ditangani pada pelbagai skala dengan pelbagai pelakon yang terlibat dalam proses tadbir urus. [89]

Maladaptasi

Penyesuaian yang berjaya terhadap perubahan iklim memerlukan mengimbangi kepentingan ekonomi, sosial dan politik yang bersaing. Sekiranya tiada pengimbangan sedemikian, akibat yang tidak diingini yang berbahaya boleh membatalkan manfaat inisiatif penyesuaian. Sebagai contoh, usaha untuk melindungi terumbu karang di Tanzania memaksa penduduk kampung tempatan beralih daripada aktiviti perikanan tradisional kepada pertanian yang menghasilkan pelepasan gas rumah hijau yang lebih tinggi. [90]

Teknologi

Janji teknologi dilihat sebagai ancaman dan potensi keuntungan. Teknologi baharu boleh membuka kemungkinan untuk dasar iklim baharu dan lebih berkesan. Kebanyakan model yang menunjukkan laluan untuk mengehadkan pemanasan kepada 2 °C mempunyai peranan besar untuk penyingkiran karbon dioksida, salah satu pendekatan mitigasi perubahan iklim . Pengulas dari seluruh spektrum politik cenderung mengalu-alukan penyingkiran CO2. Tetapi ada yang ragu-ragu bahawa ia akan dapat mengeluarkan CO2 yang mencukupi untuk memperlahankan pemanasan global tanpa terdapat juga pengurangan pesat dalam pelepasan, dan mereka memberi amaran bahawa terlalu yakin tentang teknologi sedemikian boleh menyukarkan dasar mitigasi untuk digubal. [3] [32]

Pengurusan sinaran suria adalah satu lagi teknologi yang bertujuan untuk mengurangkan pemanasan global. Sekurang-kurangnya dengan varian aerosol berasaskan sulfur, terdapat persetujuan luas bahawa ia akan berkesan dalam menurunkan purata suhu global. Namun prospek itu dianggap tidak diingini oleh ramai saintis iklim. Mereka memberi amaran bahawa kesan sampingan akan termasuk kemungkinan pengurangan dalam hasil pertanian akibat cahaya matahari dan hujan yang berkurangan, dan kemungkinan kenaikan suhu setempat dan gangguan cuaca yang lain. Menurut Michael Mann, prospek menggunakan pengurusan suria untuk mengurangkan suhu adalah satu lagi hujah yang digunakan untuk mengurangkan kesediaan untuk menggubal dasar pengurangan pelepasan. [91] [32] [92]